Stulecie detektywów

Jürgen Thorwald

Na dzień (14.11.21r.) jeszcze przesłuchuję audiobook. Ale już wiem, że zapowiada się świetnie ☺️

Lekcje:

• Kolebką policji kryminalnej była francuska Sûreté,

• Prawdopodobnie pierwsze biuro detektywistyczne, założył przestępca. Dobrze znał przestępcze środowiska, sam popełnił wiele przestępstw. Dwa razy uciekł z więzienia, za trzecim razem, gdy go złapano, skazano go na ciężkie prace do końca życia. Po paru miesiącach zrozumiał, że nie będzie miał nic z życia (miał ~26 lat), więc zaoferował swoją wiedzę i doświadczenie policji. Wydał wielu innych przestępców, pokazał, jak działają. Osiągnął wysoki stopień w policji. Zatrudniał kolejnych ludzi z więzienia, by Ci wyciągali informacje od innych więźniów. Po zmianie władzy założył własne biuro detektywistyczne. Umarł spokojnie w dostatku.

• Przed wynalezieniem odcisku palca, częstym problemem było jednoznaczne rozpoznawanie przestępców. Przestępcy z wiekiem się zmieniali, opisy różnych osób tej samej osoby różniły się od siebie, przestępcy zmieniali tożsamości i miejsca zamieszkania. Nawet fotografia po czasie stała się nie wystarczająca,

• Zaczęto dokonywać szczegółowych pomiarów różnych części ciała i sortować po nich. Np. był zbiór 90k przestępców. Wysokość czaszki określała, czy ktoś był duży, średni czy mały. Z 90k robiło się 30k. Następnie brano inne kryterium, jak szerokość czaszki. Wtedy z 30k robiło się 10k itd.

• pomysł na odciski palców został zaczerpnięty od azjatyckich kupców, którzy swoje towary/dokumenty pieczętowali dłonią,

• odciski palców pierwszy raz przydały się przy wypłacaniu rent spensjonowanym żołnierzom hinduskim, którzy postanowili się bogacić, zgłaszając się po odbiór pieniędzy kilkakrotnie. Brytyjski urzędnik William Herschel miał problemy z wyglądającymi na jego oko tak samo hindusami i tymi samymi imionami/nazwiskami,

• cdn.