Szczerze

Donald Tusk

Spoko historia o tym jak wygląda codzienność jednej z najważniejszych osób w UE. Oczywiście wziąłem poprawkę na to, że to książka, która nie postawi w złym świetle autora i będzie pisana tak, żeby jak najbardziej mu się przypodobać.

Lekcje

• Przewodniczący Rady Europejskiej nie ma władzy wykonawczej. Ma za to kontakty do najbardziej wpływowych ludzi na świecie (Obama, Merkel, prezydent Europy, prezes EBC),

• ważni politycy to zazwyczaj zwyczajni ludzie. Zdarza im się spać na materacu, gotować bigos, pakować prezenty dla wnuków. (Ale truizm, wiem).

Przepaść pomiędzy retoryką a praktyką to niestety specjalność starej Europy. Niech inni walczą, my im marynarki potrzymamy.

• małe aktywności, jak wizyta w Muzeum Holocaustu, czy wygłoszenie krótkiej przemowy w obcym języku- to wszystko cenią różne społeczności, dobrze wpływa na wizerunek polityka,

• UE powstała jako reakcja na okrcieństwo II woj. św., politycy i obywatele byli pewni; To się nie może powtórzyć. Tylko tak potężna trauma pozwoliła na coś tak nienaturalnego jak Unia Europejska,

Z reguły jest tak, że im bardziej na Wschód i mniej demokracji, tym większe i bogatsze są ich [władzy] siedziby.

• politycy bardzo często komunikują się ze sobą (znacznie częściej niż np. pracownicy w firmach),

• wiele oficjalnych listów jest wysyłanych (ogłoszonych) po uprzednich konsultacją dwóch stron. Faktyczne decyzje zapadły już prędzej,

• Tuska podczas głosowania na 2. kadencję przewdniczącego Rady Europy poparło 27 państw. Sprzeciw złgosiło tylko jedno - Polska 🙂