Jak mówić, żeby nas słuchano?

Jerzy Bralczyk

Lekcje:

• wolałbym, żeby przekonywał mnie ktoś, kto przekonywać nie umie, bo wtedy przekonywać będą mnie jego racje, a nie kunszt. A z drugiej strony chcemy aby profesjonaliści układali reklamy,

• ci którzy mówią "jest sprawa, NIE?" prowokują odpowiedź. Ci którzy mówią "jest sprawa, TAK?" poświadczają, że to co mówią jest prawdą,

• "rytualna paplanina" (słuchaj no, bo ten ...) jest trochę pożądana, a rzeczowe wyłorzenie - podejrzane,

• dobry mówca nie powinien się dać rozpoznać, że jest dobrym mówcą,

• podczas rozmowy mówiący musi mieć podobną satysfakcję co słuchający, bojeśli balans się zaburzy to drugi nie będzie zadowolony,

• sposoby integracji (zjedywania), najelpiej po trochu:

  • chwalenie się,

  • chwalenie kogoś,

  • okazywanie tremy (widzimy, że ktoś się stresuję, więc chcemy mu pomóc),

  • zgadzanie się,

• szukajmy tego co nas łączy, np.:

  • duszno NAM,

  • ktoś przeszkadza NAM, bo się spoźnia (integrujemy się przeciwko niemu)

• lepiej mówić Państu/komuś niż DO Państwa/kogoś,

• wiarygodność zawsze nadawana jest przez słuchaczy. (A:Nie kłamię, to co mówię jest prawdą., B:Skoro mówisz prawdę, to po co zaświadczasz, że to co mówisz jest prawdą?),

• jak myślimy o czym mówimy to nadajemy słowom kształt (wklęsły, wypukły, długi, krótki, wyobraża),

• jąkała będzie bardziej prawdomówny (mówienie sprawia mu trudność, dlaczeg miałby sobie to jeszcze komplikować kłamstwem?), sepleniący bardziej dowcipny, mówiący szybko i wszystkie nosówki wyraźnie - bardziej stanowczy,

• przedłużanie pierwszych głosek sprawia bierzemy większą odpowiedzialność, przedłużanie ostatnich - bardziej zadziornie,

• lepiej kierować wzrok DO publiczności, nie OD,

• wszystko co jest dookoła nas może pomagać (zdjęcie okularów - zmniejszenie dystansu, pokazywanie długopisem vs okularami),

• szybkie mówienie/pisanie, może dodawać kompetencji, dłuuuugiee - powodów do rozmyślań (Wisła to największa polska rzeka.),

• pauzy są spoko, szukanie słów integruje,

• jak mówimy z góry w dół (taka, jest, prawda) to pokazujemy, że: taka, jest, racja. Innej, racji, nie ma. Gorzej jesli słuchacze wiedzą wiecej niż mówca, wtedy bywa śmiesznie. Mówienie z góry do dołu to podniecanie się przeżywanie czegoś,

• dzielenie zdań na dwa (pauza w środku) stawia przed wyborem TAK lub NIE. Dzielenie na trzy - spokój i zrozumienie,

• sprawność mówienia osiąga się na dwa sposoby:

  • Szybkie tempo mówienia, brak yyy, eee, brak jąkania,

  • LUB Wyważanie słów, wolniejsze tempo, opanowanie,

• Wiedza o tych trikach jest spoko, ale nie wtedy, jak mówimy, bo wtedy jest nienaturalnie.